بیشترین میزان عدم توافقها، ناراحتیها، تیره شدن روابط، تعارضات، دورشدن و فاصله گرفتن والدین و فرزندان در زمان امتحانات است. این نتیجه، حاصل استخراج نتایج پرسشنامه ای است که در آن از والدین و فرزندان آنها درخواست شده بود به این سؤال پاسخ دهند:" چه مواقعی بیشترین اختلافات بین شما بروز می کند؟ "

جالب آنکه پاسخ والدین و فرزندان به این سؤال یکسان بود: «زمان امتحانات» .

والدین می گفتند: فرزندان حرفها و راهنماییهای ما را نمی شنوند،

فرزندان می گفتند: والدین تصور می کنند ما حرفهای آنان را در بار اول نشنیده ایم و مدام تکرار می کنند، درس بخوان، نمره خوب بگیر، چرا به فکر خودت نیستی، ما خیر و صلاح تو را می خواهیم و... گوشهای ما پر است از این حرفها.


بدون تردید فصل امتحانات یادآور دغدغه ها و نگرانیهاست. این دغدغه ها و نگرانیها محدود به دانش آموز نمی شود، بلکه فضای خانه و خانواده را نیز در بر می گیرد. گویی والدین و اعضای خانواده امتحان دارند. دانش آموز برای رهایی , گاه به مطالعه بیشتر روی می آورد و گاه درس و کتاب را به کناری نهاده و در برابر آنها سر تسلیم فرود می آورد و گاه به هر دوی این رفتارها می پردازد. والدین نیز برای رهایی گاه چاره جوییهایی را در پیش می گیرند و گاه با تذکرات مداوم دانش آموز را به خواندن درسها و مطالعه بیشتر توصیه می کنند.


این سؤال بسیاری از والدین است: " وظیفه آنها در شروع فصل امتحانات چیست؟ " و " آیا ضروری است والدین خودشان را درگیر مسائل درسی فرزندانشان کنند؟ "
"آیا بهتر است بی اعتنا و بی تفاوت فرزندانشان را به حال خود رها کنند؟ "


و اما وظایف والدین :


۱) فضایی آرامبخش، شور آفرین و اطمینان بخش بیافرینند
قطعاً اصلی ترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی، دلگرم کننده، فرحبخش و شورآفرین است. چنین فضایی درون محیط خانواده، دغدغه ها و نگرانیها را به حداقل می رساند، امکان بروز استعدادها را میسر می سازد، تواناییهای هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش می دهد و فرزندان را مسئول و متکی به خود بار می آورد.



۲) سامان بخشیدن به مسائل و مشکلات اقتصادی در ایام امتحانات
بدون تردید مسائل مالی نقشی در نمرات تحصیلی و موفقیت فرزندان ایفا می کنند، سامان بخشیدن مسائل مالی در زمان امتحانات وظیفه ای مهم است که باید والدین آنها را جدی بگیرند.
واقعیت آن است که مسائل مالی گاه عرصه را بر والدین تنگ می سازد. طبعاً تحمل این مشکلات صبر آنان را سرریز کرده و فشارهایی را به دانش آموزان منتقل می کند ظرفیت دانش آموز محدود است و حساسیت وی زیاد. برنامه ریزی اقتصادی در طول سال و به ویژه در زمان امتحانات بیشترین کمک به دانش آموز است، تا با آسودگی خاطر به مسائل درسی و تحصیلی بپردازد.



۳) انعکاس تعدیل یافته فراز و نشیبها
مشکلات همیشه وجود دارند. شاید مشکلات به تنهایی و به خودی خود مهم نباشد مهم چگونگی مواجهه با این مشکلات است.سعی کنید در ایام امتحانات حتی الامکان همه مشکلات را به فرزندان منتقل نکنید. تلاش کنید مشکلات را با همه ابعاد و زوایای نگران کننده و طاقت فرسا به آنان بازگو نکنید.

4) پرهیز از اختلافات خانوادگی در حضور فرزندان
فرزندان شما خواه ناخواه از اختلافات شما و همسرتان آگاه می شوند. سعی کنید این اختلافات را در حضور آنها دامن نزنید. بیان اختلافات و بازگویی مجدد آنها به همراه القاب تحقیر آمیز، جسم و روح فرزندتان را فرسوده می سازد. آزردگی خاطر و فرسودگی جسم و روح فرزندتان مجالی برای یادگیری دروس به آنها نخواهد داد.



۵) امتحان دانش آموز، وظیفه دانش آموز است نه وظیفه والدین
والدین مسئولیتهای خودشان را دارند و دانش آموز مسئولیتهای خودش را دارد. امتحان جزو وظایف اوست. این وظیفه فرزند شماست که به موقع درس بخواند، تمرین حل کند. خود را برای امتحان کلاس و امتحان ثلث آماده کند. شما وظایف دیگری دارید. بهتر است هر کسی به وظایف خودش بپردازد.



۶) خود را با مدرسه، معلمان، انجمن اولیا و مربیان بیشتر کنید
ارتباط هر چه بیشتر شما با مدرسه و معلمان باعث خواهد شد فرزندتان با دلگرمی بیشتری درسها را دنبال کند. در ملاقات با معلمان و مشاوران از راهنماییها و توصیه های آنها حداکثر استفاده را ببرید. به این توصیه ها و راهنماییها عمل کنید. در انجمن اولیاء مربیان شرکت مداوم داشته باشید. شما می توانید از راهنماییها و تجربه های دیگر والدین در مورد فرزندشان استفاده کنید، اطلاع یابید چه کارهایی به سود فرزندان است و چه کارهایی بی نتیجه است.



۷) محدودکردن رفت و آمدهای خانوادگی
به میهمانی رفتن و میهمانی دادن زیاد، وقت زیادی از شما و فرزندانتان خواهد گرفت. در زمان امتحانات، میزان رفت و آمدها را کم کنید.



۸) تفریحات برنامه ریزی شده را جایگزین سایر فعالیتها کنید
درس خواندن طولانی و خسته کننده به سود فرزندتان نیست. تفریح هر چند تفریحات ساده نظیر گردش در فضای آزاد، کوه، پارک رفتن و... فوائد زیادی برای شما و فرزندتان دارد. غالب این تفریحات هزینه های کمتری در مقایسه با یک میهمانی رفتن یا میهمانی دادن بر دوش شما می گذارد.



۹) در برنامه های درسی فرزندتان دخالت نکنید
فرزندان شما بارها و بارها از معلمان، مشاوران و مدیر مدرسه توضیحات فراوانی شنیده اند. تاکیدهای بیش از حد، امر و نهی های مکرر، سرزنش، دستورات شما در موقعیت دشوار امتحانی از سوی فرزندتان به عنوان دخالت تلقی می شود. اگر فرزندتان تصمیم گرفته به میزان اندکی مطالعه کند، مطمئناً با امر و نهی شما همین میزان اندک مطالعه را نیز انجام نخواهد داد.



۱۰ ) در فرصتهای مناسب، فرزندتان را تایید و تشویق کنید
با تشویق و تایید فرزندتان حس عجیبی در وی رشد می کند. او احساس می کند که قدرت عجیبی پیدا کرده است. قادر است بیشتر مطالعه کند، تمرین کند، یاد بگیرد، یادگیری برایش جالب و شورانگیز خواهد شد. شما می توانید در لحظه ای که موفق به حل مسئله ای شده است، یا در حال مطالعه است و شما از در وارد می شوید، در لحظه ای که به پاکنویس مطالب درسی می پردازد و حتی لحظه ای که کتابهایش را با نظم خاصی جمع و جور می کند. او را تحسین کنید. یک جمله کوتاه کافی است «می بینم به دفتر و کتابهایت سرو سامان داده ای»، «وقتی دیدم داری مطالعه می کنی خوشحال شدم» لحن گرم و صمیمی شما بر تایید و تشویق صد چندان می افزاید. سعی کنید احساس خودتان را به او بازگو کنید.



۱۱) از تحقیر، سرکوب کردن و طعنه زدن جداً بپرهیزید
بدون هیچ تردیدی کلمات ناراحت کننده، طعنه آمیز و ریشخندکننده اجازه فعالیتهای مفید را از فرزندتان سلب می کند. آیا شما خودتان حاضرید طعن، نیشخند، کلمات تحقیرآمیز بشنوید و با وجود این، کاری مثبت و سازنده انجام دهید. کاهش کلمات منفی و تحقیر آمیز باعث افزایش موفقیت فرزندتان خواهد شد.



۱۲) شنونده صمیمی حرفها و شکایتهای فرزندتان باشید
همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. گاه دانش آموز از درسی تنفر دارد گاه نسبت به رفتار معلمی اعتراض دارد یا از یادگیری درسی عاجز است. در بیشتر این مواقع فرزندتان، راهنماییهای شما را نمی خواهد، او به دنبال گوش شنوایی است.
به دنبال آن است که کسی حرفهایش را بشنود و قضاوت نکند. او با دردل کردن احساس سبکی خواهد کرد. در چنین موقعیتهایی به استقبالش بروید. از قضاوت کردن درباره حرفهایش جداً بپرهیزید. از توصیه کردن اجتناب ورزید. وظیفه شما فقط شنیدن است. حرفهایش را بپذیرید، سعی کنید احساس او را درک کنید، مطمئن باشید همه چیز به خیر و خوشی خواهد گذشت.

0